Kościół św. Doroty w Trzcinicy to gotycka, drewniana świątynia, dawniej parafialna, obecnie pełniąca funkcję kościoła filialnego pod wezwaniem św. Doroty w Parafii Przemienienia Pańskiego w Trzcinicy.
Ten historyczny kościół jest jednym z najstarszych drewnianych obiektów sakralnych w Polsce i stanowi część szlaku architektury drewnianej województwa podkarpackiego. Jego historia sięga roku 1551, co potwierdza data umieszczona na nadprożu oraz na portalu południowym. Inicjatorką budowy była Zofia z Marszowic Ocieska, a fundatorem jej mąż Jan Ocieski, który wówczas pełnił funkcję podkanclerzego koronnego i starosty bieckiego. Ociescy byli również tenutaruszami Trzcinicy, która była własnością królewską. 5 lutego 1557 roku kościół został uroczyście konsekrowany przez biskupa Andrzeja Zebrzydowskiego (lub jego sufragana Andrzeja Spota), otrzymując wezwanie św. Doroty.
W latach 1995-2010, dzięki zaangażowaniu proboszcza parafii – Stanisława Bałuckiego, przeprowadzono kompleksowe prace konserwatorskie w kościele. Prace obejmowały zarówno zabytkowe elementy architektoniczne, jak i ruchome wyposażenie wnętrza, a także malarską dekorację ścienną. Podczas prac odnaleziono oryginalną polichromię figuralno-ornamentalną, przedstawiającą Sąd Ostateczny na ścianie prezbiterium, monumentalną postać św. Krzysztofa na północnej ścianie nawy, dekorację stropu nawy w formie kasetonów oraz rząd 12 apostołów w towarzystwie Chrystusa na parapecie chóru muzycznego. Wnętrze kościoła zachowało cenną polichromię, w tym renesansową z XVI wieku oraz manierystyczną z XVII wieku.
W kościele znajduje się ołtarz główny oraz dwa ołtarze boczne pochodzące z XVIII wieku, ambona z drugiej połowy XVIII wieku, a także dwa obrazy wotywne św. Anny i św. Stanisława z początku XIX wieku, ufundowane przez Annę i Stanisława Jabłonowskich, właścicieli wsi. W kościele znajdują się również organy z przełomu XVII i XVIII wieku, gotycka grupa pasji na belce tęczowej, chrzcielnica z początku XIX wieku oraz nagrobek Stanisława Jabłonowskiego zwieńczony urną w kształcie antycznej wazy z 1806 roku.
Źródło: Gmina Jasło