Kołaczyce – miasto lokowane przez króla Kazimierza Wielkiego w roku 1339. Pierwotnie Kołaczyce wraz z kilkoma okolicznymi wsiami były własnością opactwa tynieckiego, pozostając w jego posiadaniu aż do I rozbioru Polski. Wówczas to austriaccy władcy wydzierżawili te ziemie osobom prywatnym, tym samym Kołaczyce stały się miastem prywatnym. Pomimo to w miasteczku nadal rozwijał się handel i rzemiosło.
W okresie okupacji hitlerowskiej, w 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców Kołaczyc. W getcie przebywało około 500 Żydów, wielu z nich zostało wywiezionych i zamordowanych w lesie w Kowalowych.
Prawa miejskie straciły Kołaczyce w 1919 roku. Ponownie odzyskały je 1 stycznia 2010 roku, stając się drugim po Jaśle miastem powiatu jasielskiego.
Rynek zdobi piękny ratusz, fontanna, pomnik „W Hołdzie Rodakom Poległym w Walce o Wolność Ojczyzny” oraz Kapliczka Matki Boskiej z 1803 roku. Obok rynku znajduje się kościół św. Anny, wybudowany w stylu neogotyckim (XX w.).
