Nowy Żmigród (dawniej Żmigród Nowy do roku 1968) to wieś (kiedyś miasto) w Polsce, usytuowana w województwie podkarpackim, w powiecie jasielskim. Nowy Żmigród uzyskał prawa miejskie po 1331 roku, ale został zdegradowany w 1934 roku.
Najstarsze znane ślady osadnictwa w tym obszarze obejmują grodzisko Walik na południe od Brzezowej oraz Zamczysko na południe od Starego Żmigrodu, datowane na VIII-X wiek. Wczesnośredniowieczny gród obronny istniał również w Nowym Żmigrodzie. Istnienie tych grodów można wiązać z państwem Wiślan. Dzięki strategicznemu położeniu Nowy Żmigród rozwijał się dzięki handlowi i rzemiosłu, stanowiąc przystanek dla kupców podróżujących na Węgry i Ruś. Ta prosperująca działalność była możliwa dzięki przywilejom gospodarczym nadanym przez królów Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego.
W roku 1522 poważny pożar zniszczył miasto, co skłoniło króla Zygmunta Starego do zwolnienia mieszkańców z płacenia podatków na okres 12 lat, aby ułatwić odbudowę miasta. Pomimo drugiego poważnego pożaru w 1577 roku, miasto kontynuowało rozwijanie się w dziedzinie handlu i rzemiosła. W Nowym Żmigrodzie działało wielu rzemieślników, a znaczący handel winem sprowadzanym z Węgier, a także produkcja płótna i sukna, przyczyniły się do dobrobytu miasta.
XVII wiek przyniósł okres upadku miasta. Potop szwedzki spowodował znaczne zniszczenia, gdy miasto było grabione i niszczone przez wojska ze Siedmiogrodu oraz nieopłacane chorągwie polskie. Kolejne pożary w 1673 roku i 1699 roku jeszcze bardziej pogorszyły sytuację.
W trakcie I wojny światowej, Żmigród i jego okolice stały się polem krwawych walk między wojskami austro-węgierskimi a rosyjskimi. W listopadzie i grudniu 1914 roku miasto dwukrotnie zmieniało okupanta, co spowodowało zniszczenia miasta. Choć w okresie międzywojennym miasto zostało odbudowane, to nigdy nie odzyskało swojego dawnej rangi.
Na Rynku postawiono Pomnik herbu Nowego Żmigrodu z latającą żmiją, nawiązujący formą do dawnej pieczęci miejskiej (1566 rok).
Zaraz przy Rynku znajduje się także Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła wzniesiony w XV wieku. Wnętrza kościoła reprezentują styl późnobarokowy. Szczególnie cenne są elementy gotyckie: kamienna chrzcielnica oraz portal. W kaplicy bocznej Najświętszej Maryi Panny Bolesnej w ołtarzu są umieszczone relikwie błogosławionego księdza Władysława Findysza, beatyfikowanego w dniu 19 czerwca 2005 roku w Warszawie jako pierwszego męczennika władzy komunistycznej w Polsce.
